Gedichten van Albertine

Archive for the 'De dood' Category

11
mrt

Onmacht

Verscheurd diep van binnen verward niet bij zinnen pijn niet te stuiten verstikt niet uiten leeg geen woorden missen zo intens verdriet vanaf de dag dat jij lief mens mij achterliet

30
sep

Veertje

Als een veertje zwevend op de wind op reis door het leven ups and downs komt het op haar weg tegen soms sierlijk en licht en soms veel te vroeg door tegenslag gezwicht

31
aug

Rust

Eenzaam en alleen zit een meisje verlaten aan het water op een steen gedachten malen met voorbedachte rade ging ze op pad ze is gaan dwalen ver weg van de stad haar kin rustend in haar handen ze heeft het wel gehad ze wil niet meer de zin van het leven betekend niets meer tranen […]

08
mei

Gezwicht

Je bent gezwicht je kon niet meer het einde in zicht het leven te zwaar verlangen naar de rust van het licht alles geprobeerd je best gedaan gevochten zelfs geschreeuwd om hulp geen luisterend oor schouder of arm niets of niemand hoorde jouw alarm eenzaam, alleen en onbegrepen ging jij in stilte heen

26
apr

Broodfok

Jouw zwarte kraaloogjes vertellen meer dan ik weten wil het doet me zeer en veel verdriet wat jou is aangedaan onschuldig en klein hoe kan iemand in godsnaam zo zijn om jou te vertrappen zo zacht en lief ik wil het niet snappen onschuldig alles ontnomen zul jij dit ooit nog te boven komen

14
feb

Verlossing

Onbekende in duister verstoken angstvallig je geheimen diep verscholen onbereikbaar ondoorlaatbaar niet te doorgronden grote ogen diep in kassen niet tegen deze wereld opgewassen stil verdriet verloren dromen eenzame dagen vervliegen gaan en komen zonder enige betekenis zonder gevoel zelfs geen ergernis zonder masker puur wachtend op dat ene uur dat jou zal bevrijden verlossen […]

21
dec

Verdriet

Sneeuwvlokjes dwarrelen gemoedelijk naar benee de wereld verandert in een laag dons alles lijkt zo lieflijk en tevree maar het is schone schijn voor ons De vlokjes hebben even geen betekenis de wereld lijkt ineens zwart en grauw even niets wat belangrijk is m’n hart krijgt een gemene knauw Jij die zo belangrijk bent je […]

01
dec

Lieve Mies

Ik hoop 1 ding, dat je niet hebt geleden dat je niet meer bij bewust zijn was toen je onder je auto bent gegleden Het me alsmaar afvragen van het hoe en waarom heeft geen zin meer het is ook zo krom Is er wel of niet iets hierboven ? ik weet het niet meer […]

01
dec

Uit het leven gerukt

Het leven is zo beperkt gelijk een fightling zo issie er, zo issie weg Of je nu rookt of drinkt of in ongezond eten uitblinkt Of je vermijd dit alles en leeft gezond, blijkbaar maakt het niet uit Zo ben je er en zo lig je onder de grond Vanmiddag ben je plots heengegaan tijdens […]

01
dec

Tot de dood ons scheidt

Ik voel me rijk wanneer ik in jouw ogen kijk Zo’n intense band alleen jouw hand voelend in mijn hand De hele wereld konden wij aan alleen door altijd naast elkaar te blijven staan Delend ons geluk met onze kinderen en kleinkinderen, dat kon nooit stuk Ik ben ik en jij bent jij ik hoor […]

© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress