Gedichten van Albertine

Archive for the 'Eenzaamheid' Category

27
mrt

Intens gemis

Chaos in mijn hoofd emoties lopen over machteloosheid de weg kwijt totaal Verdrietige tranen golven in onrust diepe schreeuwen van eenzame pijn Verwarring sterke gevoelens van intens missen, geborgenheid.. houvast Spil van mijn leven zon achter de wolken mijn veilige haven is langzaam van mij weggedreven…

05
jan

Ken je mij….wie ben ik dan ?

Een grijze mist betrekt mijn hoofd wanhopig op zoek naar het bekende ik tast… maar struikel menig keer verward…. alsof ik ben beroofd Waar is het pad waar ik op bouwde mijn levensweg lijkt zo vervaagd pak alsjeblieft mijn hand en leidt me terug naar het veilige vertrouwde Heel soms trekt de mist wat op […]

30
dec

Pffff

Stel je niet aan kom op ! je leven staat heus niet op z’n kop je bent echt niet de enige die zich voelt alleen wordt maar eens wakker kijk om je heen je bent gezond wat wil je nog meer dus hou maar op kom tot inkeer een dipje kan best maar kijk eens […]

03
nov

Geborgenheid

Zou jij me kunnen geven hetgeen ik mis elke dag in mijn leven een beetje liefde gezelligheid en zo af en toe een knuf zodat ik me beter voel wat minder suf het zou me energie geven wat meer vrolijkheid in dit soms zo saaie leven ik snak er zo naar wat aandacht een lief […]

21
jul

Eenzaam

Lange dagen niemand om je heen gedachten dwalen koud, van top tot teen jezelf afvragen of er iemand aan je denkt op deze grote wereld je voelt je gekrenkt innerlijk verdriet wat zal de toekomst geven je weet het even niet en vraagt je dikwijls af pas ik wel in dit leven

06
jul

Verleden tijd

Heel even mocht ik genieten vanĀ  warmte om mij heen heel even mocht ik delen voelde ik me gewaardeerd en niet alleen voorzichtig verlangen nee niet te snel rustig opbouwen vertrouwen winnen de kat uit de boom kijken ondertussen als een katje spinnen maar door mijn onzekerheid nam een ander de touwtjes in handen en […]

01
mrt

Alleen

Niemand om me heen om mee te praten of iets te ondernemen de stilte voelt als een trap tegen m’n schenen buiten schijnt de zon maar het is donker in mij stilletjes huilen tranen vandaag ben ik er eventjes niet bij

29
feb

Rust

Gemengde gevoelens spelen een rol leeg van binnen gedachten vol muizenissen knagen vreten onverstoorbaar door stil verlangen naar rust jouw armen om me heen heerlijk ontspannen tevreden warm en veilig als jij me kust

13
feb

Dipje

Vanavond voel ik me alleen een beetje triest niemand om me heen waar ik een beetje op mag leunen aandacht aan kan geven mijn liefde mee kan delen waar ik tegen aan mag kruipen het ging een poosje goed maar langzaam begint het er weer in te sluipen gevoel van eenzaamheid het gemis van iemand […]

04
jan

Ik mis je

Ik voel me alleen mis jou om mij heen ik wil vooral nu bij je zijn voel me machteloos en klein wil je graag dat laten voelen mijn vingers door je haar laten kroelen jouw lichaam dicht tegen me aan en zo lekker slapen gaan en morgen samen ontwaken een ontbijtje voor je maken een […]

02
dec

Voorbij !

Het regent, het is donker buiten ik heb het rijk alleen niemand in de buurt die zijn ongenoegen kan uiten Geen leugens, geen bedriegerij geen geklaag meer aan mijn adres gelukkig is die tijd voorbij Je hebt me voor een ander verlaten toen besefte ik het nog niet maar nu ben ik blij dat ik […]

01
dec

Bah !

Deze dag was niet echt mijn dag ging niet echt zoals ik zou willen voelde een dipje wat misschien niet eens een naam hebben mag Een mooi gedichtje verblijde me even en toverde op mijn gezicht een lach voor de rest was het mij om het even op deze sombere en eenzame dag Regen en […]

01
dec

Alleen

Veel ontvangen veel gegeven blijven verlangen heel m’n leven Goede tijden, slechte tijden liefdevol maar soms ook kijven zo zal het altijd blijven Net zoals Remie, eenzaam, alleen vooral als het weer eens tegen zit maar denkend dat het veel slechter kan word ik weer sterker en dan denk ik: En dan zeg jij dat […]

30
nov

Eenzaamheid

Met een potloot breng ik wat kleur om me te ontrekken aan de sleur Een traan rolt over mijn gezicht en belemmerd het schrijven van dit gedicht Nergens schijnt nog zon druppels vallen neer Een traan ontsnapt en rolt langzaam naar benee Een eenzame droefheid is wat nog rest nergens valt een woord ik heb […]

30
nov

Baaldag

Luisterend naar de regen staar ik verveeld naar het plafond Ik observeer de groeven in het wit dat wel wat verf gebruiken kon In een hoekje hangt stilzwijgend een langpoot op zijn gemak op het bed zit ik te zitten met een sterk verlangen om te pitten Zodat deze dag vlugger gaat voorbij want vandaag […]

29
nov

Alleen

Hij komt binnen en zegt gedag hij wordt begroet er wordt gevraagd wat het wezen mag Elke keer weer besteld hij hetzelfde recept elke keer weer weet hij dat hij zichzelf nept Maar ach, wat geeft het zo komt hij de avond weer door aanschouwd hij zijn medemens hij vindt het wel best hoor Maar […]

28
nov

Neem me mee

Ik vraag je wind, neem me mee Laat mij me aan jou vasthouden breng me over bergen en dalen laat me samen met jou afdwalen Breng me naar daar jij weet waar ik wil zijn laat me vliegen, laat me zweven al is het maar voor even Ik vraag je wind, neem mij mee ergens […]

28
nov

Dipje

Terwijl het donker begint te worden wordt het ook een beetje donker in mij met het verdwijnen van het licht verdwijnt er ook een beetje licht in mij Een lange avond ligt voor me ik zie er tegenop vandaag terwijl ik me toch redelijk voelde pakt de stilte me nu ruw bij m’n kraag In […]

28
nov

Genegenheid

Mag ik even bij je schuilen mag ik even bij je huilen mag ik even in je kruipen even diep onder de dekens duiken Wil me je even omarmen zodat ik me kan warmen wil je me even strelen wil je dit alles met me delen Zou je dat willen doen dit alles waar ik […]

28
nov

Eenzaam

Ik wil niet alleen zijn wil niet eenzaam zijn wil dat om me heen waardoor ik me voel niet alleen Wil warmte voelen heel dicht tegen me aan zou ik dat wat ze bedoelen ooit nog meemaken gaan Ik hoop wel dat ik dat nog mag beleven en dat ik mag laten voelen dat ik […]

28
nov

Mijn naam

In de verte hoor ik mijn naam als een echo door de ruimte gaan het dringt niet echt tot me door of ik doe gewoon alsof ik het niet hoor Heb geen zin om te reageren dus wat is makkelijker dan het gewoon te negeren het kan me toch niet deren Laat me maar gaan […]

28
nov

Te laat

Ik maak het licht aan maar het blijft donker ik hoor geluiden maar toch is het stil Iemand vertelt op de radio een verhaal maar het is mij egaal weet niet waar het overgaat weet niet eens op wat voor zender hij staat Het kan me ook niet schelen tis meer het algehele een beetje […]

27
nov

Alles ?

Op mijn stekje een heel mooi plekje zit ik in de zon te genieten van rust, natuur en mijn kleine bandieten De wind streelt zacht mijn gezicht terwijl ik geniet van een prachtig uitzicht de hondjes spelen met elkaar op de achtergrond vredige klanken van een gitaar Naar m’n zin en alles naar wens voel […]

27
nov

Eenzaamheid

In een kamertje tussen 4 muren zit hij eenzaam voor zich uit te turen Op de grond ligt een matras daarop ligt een versleten deken starend met zijn rug tegen de muur zijn leven een groot vraagteken Eenzaamheid vervult de ruimte ogen waarin veel valt te lezen angst, verdriet, pijn maar ook spijt zijn verleden […]

26
nov

Weg

Nergens te zien, weg saaie avond, pech geen gaatjes gevuld door praatjes geen gehoor geen luisterend oor en ach ook al geen lach of een traan ik kan maar beter gaan misschien morgen weer tot een volgende keer

© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress