Gedichten van Albertine

Archive for november 23rd, 2007

23
nov

Gevangen in kleuren

Als een vlinder zo teer als een veertje zo licht strijk ik behoedzaam neer Ik streel zacht in het donker van de nacht jouw tederheid Zo zacht als satijn zo zoet als honingwijn proef ik jouw lippen Als dauwdruppels in het gras zo breekbaar als glas koesteren vleugels jouw zijn Gevangen in kleuren opnemend jouw […]

23
nov

Dagdromen

Buiten, vogels fluiten ogen sluiten gedachten dwalen stil verlangen Armen verwarmen koesteren teder lippen beroeren licht als veder Innige streling genegenheid, band verstaan zonder woorden kameraden hand in hand Achter dromen verscholen openen ogen kijken om zich heen geen samen meer, alleen….

23
nov

F*ck

Boos, waardeloos zut, trut dalen, balen chagrijnig, venijnig moedeloos, grimmig eigenwijs, eigenzinnig zorgen, gisteren vandaag en morgen kruk, stuk ongeluk wedden ! niet te redden voor het ongeluk geboren iederen mag het horen afval, drek valt altijd op d’r bek vechten, verliezen altijd het verkeerde kiezen rood, stronthoop te lief, naief dom, blond zak in […]

23
nov

Heel even

Even mijn armen om je heen even samen en niet alleen even mijn warmte aan je geven in dit rommelige leven heel even samen knus en op je wang heel zacht een kus

23
nov

My fair lady

Eliza doolittle een meid van de straat gaat een nieuw leven tegemoet wanneer Higgins voor haar staat ordinaire maar met flair verkoopt ze haar waar altijd haar woordje klaar platvloers dialect is wat haar nekt Hij neemt haar onder zijn hoede wie kon dat vermoeden het spaanse graan doorstaat de orkaan wat niemand had gedacht […]

23
nov

Herfstdag

Een donkere dag zonlicht verscholen achter wolken kleurrijke bladeren dwarrelen rond spinnewebben en nevelslierten maken het beeld compleet dauwdruppels in de ochtendmist een blos op m’n gezicht een grauwe doch echte herfstdag in gedachten verzonken slof ik over de aarde

23
nov

Pijn

Jouw hart doet zeer elke dag een beetje meer een klap in je gezicht duisternis in plaats van licht je geeft eraan toe je bent doodmoe leven voor wat je bent het zat alles en iedereen je wilt weg, alleen een rotgevoel de boel de boel leeg sinds je het te horen kreeg vertrouwen geschonden […]

23
nov

Dierbaar

In de koelte van de ochtend bewandelen wij tesaam ons pad genietend van stilte en van al het moois om ons heen Aangevuld door vogelenzang een eekhoorn op zoek naar zijn ontbijt een immens gevoel van vrijheid verrijken onze dag Jouw passen versnellen en voeren mij mee ik hou je niet tegen en volg gedwee […]

23
nov

Bodyquards

In het donker van de nacht bewandel ik tevree mijn pad een warme wind streelt dan zacht mijn wangen, niemand doet mij wat Bodyguards vergezelle mij links en rechts aan mijn zij van achteren word ik ook bewaakt Ha..wie of wat doet mij nog kwaad Dus kom maar op, probeer het maar nee..ik heb echt […]

23
nov

Zo zielig….

3 kleine rakkertjes zitten starend op de grond terwijl ik een broodje eet volgen ze elke beweging van mijn mond 6 pientere oogjes kijken mij vragend aan wachtend op een kruimeltje om in de aanval te kunnen gaan 3 wollige bolletjes hun aandacht verslapt terwijl ik in het laatste stukje van mijn broodje hap

23
nov

Heb jij dat ook ?

Dat je je gevoelens niet kunt beschrijven als je in die sprankelende oogjes kijkt Dat je geen genoeg kunt krijgen een gevoel dat je leven verrijkt Dat je zelfs, als het even niet gaat kracht kunt putten, uit al die vrolijkheid Alsof de wereld om je heen niet bestaat een gevoel van geluk en tederheid […]

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress