Alleen op een bankje in de regen zittend in gedachten verzonken Groot is haar verdriet eenzaam is haar gevoel de druppels deren haar niet Gevoelloos voor de kou gevoelloos voor elke vorm van aandacht het kan haar niet schelen Als een verzopen katje kleven haren aan haar gezicht voor niemand bereikbaar Dan gaat ze liggen […]
In de oudste stad van Nederland op het gras, onder bomen met een grasspriet tussen lippen ligt hij languit te dagdromen Een arm onder zijn hoofd telt duizenden blaadjes verwarmd door zonlicht in roes verdoofd Niets om hem heen kan nog boeien al was het Frank in eigen persoon alleen aandacht voor het schone groen […]
Ik vraag me af met regelmaat hoe het jou werkelijk vergaat in gedachten zie ik je dan lopen op pad om in je stamkroeg een biertje te gaan kopen daar zit je dan met iedereen om je heen, maar toch ben je alleen in gedachten verzonken met voor je neus een glas bier om je […]
© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress
