Flinterdunne zijden vleugels glinsteren in gouden zonnestralen breekbaar en teer bijna onzichtbaar in het prille ochtendlicht vederlicht, zwevend prachtig, rustgevend tovert zij haar wereld liefdevol tot een adembenemend zeer aangenaam aanzicht
Vermoeid in een hoek je koppie hangend uitgeput, de weg zoek Ik bedenk wat ik met je moet beginnen dan besluit ik en neem je mee naar binnen Ik zet je in een hondenbenche met water en voer hopelijk is dat naar wens Ik bel het nummer op je ring krijg geen gehoor en spreek […]
Verscholen in een hoekje op een versleten mat zit een oude man ergens in de stad Eenzaam, alleen dwalen gedachten rillend van de kou niets te verwachten Denkend aan de tijd van toen toen hij nog geluk bezat zijn liefde, zorg voor vrouw en kind dat hem ruw werd afgepakt Als sneeuw voor de zon […]
In het avondrood sta ik in m’n uppie geef ik me bloot aan de nacht zomaar spontaan onverwacht met 1 doel me vrij wanen een zalig gevoel ik geef een schop m’n slippers hoog in een top mijn kledij moet er aan geloven vliegt met een zucht en een sierlijke zwaai hoog door de lucht […]
© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress
