Gedichten van Albertine

Archive for september, 2009

30
sep

Veertje

Als een veertje zwevend op de wind op reis door het leven ups and downs komt het op haar weg tegen soms sierlijk en licht en soms veel te vroeg door tegenslag gezwicht

21
sep

Herfst

Wanneer de zomer ons verlaat zwoele avonden langzaam verdwijnen de zon eerder onder gaat ontwaakt de herfst achter gordijnen Bomen laten hun bladeren los ze dansen vrolijk in de herfstzon met een kleurrijke blos en strijken langzaam neder op een bed van zacht groen mos De herfst kent zo ook zijn charme met een warme […]

18
sep

My Michel

Het was werkelijk een feest afgelopen nacht ben je weer bij me geweest met z’n tweetjes op pad wat heb ik genoten mijn allerliefste schat je wilt niet weten hoezeer ik je mis dat er sinds je heen ging niemand meer echt is die mij kan bekoren want tegelijk met jou ging de liefde verloren […]

15
sep

Love you

Ik sluit mijn ogen en denk aan jou zoveel mee gemaakt samen met jou Fouten gemaakt (ik) helaas teveel maar hoe dan ook jij blijft een deel Van mij… ik ben zo trots op jou en hou oneindig veel van jou Elk woord bespreekbaar open en eerlijk ten opzichten van elkaar ik hier en jij […]

12
sep

Cadootje

Veel te geven oprecht, intens positief gevoelsmens lief soms ietwat onzeker zeker geen betweter begaan, zacht reageren vanuit het hart neemt je niet in het ootje kortom met recht een cadootje

11
sep

Onbezonnen

Onbezonnen zijn we allemaal wel eens niet waar impulsief reageren voor mij ook zeker herkenbaar je emoties even niet de baas het gevoel van een te volle blaas te moeten legen zomaar spontaan zonder omwegen vaak heb je later wel wat spijt maar hoe dan ook je bent het wel kwijt

08
sep

Candy

Vanaf je geboorte tot aan vandaag verloopt je leventje niet gestaag gekrenkt tot in het diepst van je ziel zo oneerlijk je vrijheid was nihil beschadigd, geschopt zonder pardon in een smerig hok gestopt alleen maar geven zo verging jouw leven én dan eindelijk de verlossing nabij je mocht weg eindelijk vrij met angst en […]

06
sep

Nieuwetijdskind

Overgevoelig zoveel vragen onbegrip intens verdriet diep van binnen kolk van emoties heimwee, verlaten niemand die het ziet dromer, chaotisch een eigen kijk gevoelens van incompleet onduidelijkheid erbij willen horen eenzaamheid sterk verlangen hunkering intens gemis

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress