Wie ben je waarom heb je zo’n verdriet waar komt de bron van droefenis binnen in je vandaan het litteken op je ziel heeft je getekend voor het leven wie heeft je zo gekwetst wie heeft jouw hart gebroken ik zie de pijn in je ogen de bodemloze treurnis laat mij je pijn verzachten je […]
Waar blijft de tijd het is alweer 3 jaar geleden dat jij onverwacht van deze aardbol bent gegleden ons verbijsterd achter liet zo onwerkelijk en verdrietig wat voelde ik me klein zo verschrikkelijk nietig het is alsof ik je gisteren nog zag je lieve ogen je vertederende lach wat een gemis mijn lieve schat ik […]
Eenzaam en verlaten loop ik doelloos door de straten voel me moe geen uitweg meer kan nergens naartoe niets dat mij nog bindt niemand op deze aarde waarbij ik troost vindt aan het einde van mijn latijn ik heb het gehad voel alleen nog angst en pijn waar is de liefde gebleven ik zoek al […]
Mensen komen in je leven sommige blijven anderen passeren even elk contact heeft een reden maar je zou soms wensen dat die ene was gebleven gewoon omdat het goed voelt en diegene begrijpt zonder veel woorden wat je bedoelt maar mensen blijven komen en gaan soms spijtig uit mijn ooghoek pink ik weg een traan….
© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress
