Moe gestreden het ging niet meer geliefde verlaten dat doet zeer Samen een met een lach en een traan zo zijn we door het leven gegaan De tijd staat stil een dichte mist blijft hangen troebel zicht vol van verdriet en verlangen Maar straks als de lucht gaat klaren zal verdriet plaats maken voor dierbare […]
Jij, zachtaardig, meelevend goede bedoelingen vanuit jouw hart worden geheel verkeerd begrepen harde woorden uit de lucht gegrepen excuses gemaakt maar doen, daarna pas denken gevoelens zijn geraakt zo onnodig krenken spijtig dat jij dit moest lezen ik had gewild dat ik het voor kon wezen spijtig ook dat je mooie gedicht door dit toe […]
Samen maar toch alleen eenzaam geen arm om mij heen ervoor vechten komt van een kant afvragen waarin ik ben beland lachen maar niet met mij machteloos dat gevoel geef jij proberen al menig keer teleurgesteld elke keer weer ontbreken lief en leed praten ik zou willen dat je dat met mij deed onzeker dat […]
Gedachten malen woorden ontbreken donkere dagen in het verschiet Bidden, vechten niets te kiezen met in het vooruitzicht een strijd te verliezen Grijze wolken drijven over hoop vervlogen intens verdriet Machteloosheid leeg van binnen vloeken, schreeuwen niets meer te winnen
De eerste 7 jaren is je niet veel bespaart gebleven een onrustig leven vaak moest je in de schuur eenzaam en onbegrepen bracht je daar door menig uur tot aan de grote ommekeer jij kwam in huis bij Corinne en Jan je leventje werd eindelijk stabiel en wist niet wat je overkwam liefde, warmte en […]
© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress
