De lente was in zicht een donder wolk kwam langs ontnam genadeloos het licht uit jouw mooie ogen onbegrijpelijk niet te geloven vol vertrouwen ging je mee niemand had ook maar een idee waar je zo plots was gebleven nog geen seconde denkend dat je niet meer zou leven gemis, door verdriet overmand flyers verspreid […]
Verscheurd diep van binnen verward niet bij zinnen pijn niet te stuiten verstikt niet uiten leeg geen woorden missen zo intens verdriet vanaf de dag dat jij lief mens mij achterliet
Huil maar, lief kind laat gaan je tranen er is niets waarvoor jij je moet schamen van binnen ben je zo koud denkend dat niemand van je houdt, maar je bent geliefd en zo uniek alleen zie je het nu even niet…
Lente in aantocht knopjes in bloei heerlijk jong leven een nieuw begin is ons gegeven ik heb er zin in !
Onvoorwaardelijk jullie liefde voor mij stralende oogjes ze maken me blij lieve, kleine dribbelvoetjes de hele dag om mij heen tevreden trouwe hondensnoetjes onbetaalbaar, zo dierbaar een voor allen, allen voor een
© 2024 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress
