| M | D | W | D | V | Z | Z |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
Eenzaam en alleen
zit een meisje
verlaten
aan het water
op een steen
gedachten malen
met voorbedachte rade
ging ze op pad
ze is gaan dwalen
ver weg van de stad
haar kin rustend
in haar handen
ze heeft het wel gehad
ze wil niet meer
de zin van het leven
betekend niets meer
tranen stromen
over wangen
gedreven door
een sterk verlangen
staart ze naar de diepte
van de plas
ze is niet meer
ze was….
This entry was posted on maandag, augustus 31st, 2009 at 23:31 and is filed under De dood. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
You must be logged in to post a comment.
© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)
Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress