11
nov
nov
Onstuimig knus
De wind raast om het huis
donker als de nacht is de lucht
regen klettert tegen de ramen
sponningen kreunen moeizaam een zucht
Het dak kraakt vervaarlijk
bloempotten vliegen door de tuin
een stoel slaat tegen de schutting
ik aanschouw het ontstane puin
Ik schuif de gordijnen dicht
kruip met een boek op de bank
de open haard brand
hier en daar wakkert sfeervol het kaarslicht