Gedichten van Albertine

27
nov

Eenzaamheid

In een kamertje
tussen 4 muren
zit hij eenzaam
voor zich uit te turen

Op de grond ligt een matras
daarop ligt een versleten deken
starend met zijn rug tegen de muur
zijn leven een groot vraagteken

Eenzaamheid vervult de ruimte
ogen waarin veel valt te lezen
angst, verdriet, pijn maar ook spijt
zijn verleden heeft zich bewezen

De dagen duren lang
eenzame uren kruipen voorbij
voor hem hoeft het niet meer
zijn leven is voorbij


Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress