27
nov
nov
Vriend
Donker veranderd langzaam in licht terwijl ik schrijf dit gedicht een ietwat afwezig hou je me toch bezig en denk ik aan zometeen ook al ben ik alleen als ik zo slapen ga over andere dingen denk ik even niet na alleen jij beheerst mijn gedachten wie kon dat verwachten jij bent zo'n vriend die met me lacht en met me grient nog een paar dagen, ik kijk er naar uit lijkt me een heerlijk gevoel wanneer jij mij in jouw armen sluit