27
nov
nov
Lieve Luna
Het is zo oneerlijk, zo gemeen
veel te vroeg ging jij van mij heen
Ik kan het nauwelijks bevatten
je nam ineens de kuierlatten
Een ongeluk maakte abrupt een einde aan jou leven
ik had nog zoveel met jou willen beleven
Het is nu zo stil hier zonder jou
jij was mijn maatje, zo lief en zo trouw
Mijn tranen zijn maar niet te stoppen
hoe moet ik dit in godsnaam verkroppen
Je mooie oogjes, je wollige vacht
jij bent in mijn gedachten dag en nacht
Lieve Luna, kleine meid
ik vind het zo verschrikkelijk, maar ik ben je kwijt
Ooit zal er een dag komen
dat wij elkaar weer tegen komen
je was een hondje heel apart
ik zal je altijd koesteren in mijn hart
Veel liefs, Viviane
