nov
Lieve Jessie
Je was ongeveer 4 jaar toen ik je kreeg
je had weinig zelfvertrouwen en tot overmaat van ramp kwam je ook nogeens onder een bromfiets.
Gelukkig viel de schade fysiek mee
maar je werd nog banger dan voorheen.
Door de jaren heen werd je steeds sterker
en uiteindelijk kon je los overal mee naar toe.
Op de manege was jij graag, s’morgens liep jij daar je rondje om daarna een heerlijk plekje in het zonnetje te zoeken om de rest vd dag heerlijk te luieren.
In de zomer van 2004 werd je ineens traag, van de bank afspringen dat deed pijn. We gingen samen naar de dierenarts en er moesten foto’s gemaakt worden van jou buik. Tegen de tijd dat je opgehaald mocht worden kregen we zeer slecht nieuws, je had een grootte tumor in je buikje waar niets meer aan te doen was en die jou veel pijn bezorgde. Er was geen keus, we moesten je in laten slapen, dat was het enige wat we voor jou konden om je uit je lijden te verlossen. Je bent nu al een tijdje op een heel bijzonder plekje in het dierenparadijs, je vriendinnetje Ivy is daar nu ook aangekomen en ik weet haast zeker dat jij haar hebt opgewacht bij de poort van de rainbowbridge om samen van al het moois daar te genieten.
Ooit zullen we allemaal weer samen zijn.
Liefs Albertine
