28
nov
nov
Mijn naam
In de verte hoor ik mijn naam
als een echo door de ruimte gaan
het dringt niet echt tot me door
of ik doe gewoon alsof ik het niet hoor
Heb geen zin om te reageren
dus wat is makkelijker
dan het gewoon te negeren
het kan me toch niet deren
Laat me maar gaan
langzaam dempt het geluid van mijn naam
stilte krijgt weer de overhand
verhult de ruimte vreedzaam
Ik kruip in mijn vertrouwde hoekje
knieen omhoog, hoofd omlaag
armen om mijn benen
mijn naam is in stilte verdwenen
