Gedichten van Albertine

30
nov

Stilzwijgend

In de drukte van de straten
vol geroezemoes om hem heen
loopt hij stilzwijgend en verlaten
door een immens kippenhok heen

Handen in de zakken
gedachten op nul
het hoofd naar beneden
afgezonderd van iedereen

Zijn weg is doelloos
gedachten gevoelloos
verlegen, beschaamd
zoals een minkukel betaamd

Denkend dat hij
het tegenovergestelde is van zij
niet beter wetend
dat hij veel meer betekend

Dan dat hij denkt wie hij is
want hij doet toch zijn best
om het verleden, te vermenigvuldigen met het heden
en de uitkomst is wat rest, best tevreden

Alleen hij ziet het niet
loopt nog steeds stilzwijgend en verlaten
door de drukte van de straten
doelloos, handen in zijn zakken, alleen…….

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress