Gedichten van Albertine

30
nov

Eenzaamheid

Met een potloot breng ik wat kleur
om me te ontrekken aan de sleur
Een traan rolt over mijn gezicht
en belemmerd het schrijven van dit gedicht

Nergens schijnt nog zon
druppels vallen neer
Een traan ontsnapt
en rolt langzaam naar benee

Een eenzame droefheid
is wat nog rest
nergens valt een woord
ik heb het weer eens verpest

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress