Gedichten van Albertine

01
dec

Lieve Mies

Ik hoop 1 ding, dat je niet hebt geleden
dat je niet meer bij bewust zijn was
toen je onder je auto bent gegleden

Het me alsmaar afvragen van het hoe en waarom
heeft geen zin meer
het is ook zo krom

Is er wel of niet iets hierboven ?
ik weet het niet meer
en kan het moeilijk geloven

41 jaar, in de bloei van je leven
onbegrijpelijk !
je hebt zoveel gegeven

Weet dat je gemist wordt
je had zoveel vrienden
Is dit het lot, dat jij verdiende ?

Vandaag 28 oktober
hebben we je begraven
iedereen blijft zitten, met onbeantwoorde vragen

Met een hart vol van verdriet
jij en je familie
verdiende dit zeker niet

Vandaag had een bijzondere dag moeten zijn
met warmte en gezelligheid
en niet met verdriet en pijn

Ik voel me verdrietig en ook boos
ik weet als je mocht kiezen
dat jij hier niet voor koos

Vandaag hadden we iets heel anders in de zin
zeker geen afscheid
maar iets moois, een begin

Maar het heeft niet zo mogen zijn
in onze harten blijft over
onmacht en pijn

Helaas was ons kontakt van korte duur
blijkbaar was het niet gegunt
al was onze vriendschap oprecht en puur

Lieve Michel, ineens zomaar weg
lieve Michel
is dit nu stomme pech ?

Onbegrijpelijk dat dit lot jou tart
onbegrijpelijk
maar voor altijd in mijn hart

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress