24
nov
nov
Kronenburgerpark
In de oudste stad van Nederland
op het gras, onder bomen
met een grasspriet tussen lippen
ligt hij languit te dagdromen
Een arm onder zijn hoofd
telt duizenden blaadjes
verwarmd door zonlicht
in roes verdoofd
Niets om hem heen kan nog boeien
al was het Frank in eigen persoon
alleen aandacht voor het schone groen
de kleur van zijn hart
Serene rust
gedachten dwalen
zachtjes kraken takken
vertellen verhalen
Vermoeid verleden
speelt met gevoel
doordringen heel even
een open doel
Troostende hartenlust
lost een druppel dauw
zijn mond wordt teder gekust
onvoorwaardelijk houdt zij van jou
