Gedichten van Albertine

01
okt

Uitzichtloos

lang is het pad
vol hobbels en obstakels
uitzichtloos
de weg nog te gaan
zonder steun
eigenlijk zo nodig
maar in je eentje
kun je het niet aan
gedachten dwalen
één dikke mist
hersenen malen
gevoelens gekist
tranen van binnen
star van buiten
heel erg de neiging
je af te sluiten
teleurgesteld en machteloos
radeloos, verdrietig
en ook nog boos
langzaam verdwijnt
al je lust
hevig verlangen
naar een ding
rust………

1222898514nmens_d.jpg

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

© 2025 Gedichten van Albertine | Entries (RSS) and Comments (RSS)

Design by Web4 Sudoku - Powered By Wordpress