11
jul
jul
Onbereikbaar doch dichtbij
Wanneer ik me weleens eenzaam voel
in een verdrietig bui
dwalen gedachten door mijn hoofd
dan klim ik in de pen en spui
mijn gal aan iemand zonder gezicht
maar met een heel groot hart
waar ik mijn sores bij neerleg
over het lot dat mij soms tart
onbereikbaar doch dichtbij
maar tegelijk weer ver weg
die zonder te oordelen
begripvol is
zonder ook maar iets
van mij te verwachten
dat raakt me dan
diep in mijn ziel
en vrolijkt weer wat op
mijn soms sombere gedachten